Het leven is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen.
Als vijfjarige kleuter ging ik zelf naar een logopedist omdat ik lispelde. Ik genoot enorm van die therapieën en individuele aandacht. In het tweede leerjaar was ik dit nog niet vergeten dus ik besloot toen om zelf ook logopedist te worden. Vanaf dat moment begon ik met de voorbereidingen:
Ik schreef mijn eigen verhalen, plantte mijn jongere broers en zus in de zetel en las mijn verzinsels voor.
Ik toverde mijn kamer om tot een klaslokaal, plantte mijn jongere broers en zus op een stoel en liet hen schrijven, lezen en rekenen.
En natuurlijk kregen ze ook te horen dat voor een mooie slangenklank, de ‘s’, de tong op het bergje achter de tanden moest staan. Ik plantte mijn jongere broers en zus voor een spiegel en liet hen alle mogelijke woorden met een ‘s’ zeggen.
Ik denk dat het duidelijk is dat ik op mijn 18 de helemaal klaar was voor het echte werk! 😉
Tijdens mijn opleiding en stages deed ik ervaring op in taal-, leer-, articulatie- en slikstoornissen. Na de bacheloropleiding besloot ik me te specialiseren in stotteren en broddelen. Dankzij deze variatie krijg ik elke dag de kans om samen te werken met boeiende
cliënten en collega’s. Deze samenwerkingen motiveren me, doen me groeien, geven me vertrouwen.
– Basiscursus OMFT – logopedie en tandheelkunde, Kwec
– Restart-DCM: indirecte stottertherapie voor kleuters
– Minicursus: werken met Fonolog